وقفتُ امام حبی لحظةٍ و معاها هنا بدا الحوارُ
نظرت بعینها والحنان زادنی بسقوط الدموع حل الدمارُ
متوّجه کنور الشمس ضاحکتاَ درً و ذهبً و خاتمً و سوارُ
طلبت موعدا و قالت لی صبراً کلام اللیل یمحوه النهارُ
***
قادرتها او ماطلت صبری کثیر و عیون الفتات تدث شرارُ
دعیت ربی ان یقفها لحظةٍ رجوعی الیها علی القلبُ عارُ
و نادت تراجع یا هلا فی ارضنا سمعتُ نداها و قیرتُ المسارُ
لما وصلتُ الی دار حضنها قالت کلام اللیل یمحوع النهارَ
***
جلستُ حیرانٌ و اباشر خدها کتمتُ سری من شباح الدیارُ
اناظرُ طلوع الفجر فی لیل دامسٍ اخاف ذهاب الجاه و الوقارُ
مسکین قلبی صیادهُ بلا شبکٍ بعیونها و لسانها البتارُ
رمتنی بکلامٌ لا اساس لهُ و قلت لها کلام اللیل یمحوه النهارُ
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/12/1392
:: برچسبها:
کلام اللیل ,
:: بازدید از این مطلب : 1856
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0